Çektiğin anlık acıya rağmen her zaman gülmek gerek..
Oğlumu bekliyoruz bu fotoğrafta Buket teyzesiyle. Hamileliğimde 39+3, rutin kontrole gittik annemle. Buket ve minik oğluşumuz Poyraz da gelecek, kontrolden sonra kahvaltı edicez gezicez gezicez (çok severim gezmeleri, hamileliğim boyunca da yatmadım zaten)
Haydi bakalım doğum başlamış yatırıyoruz seni dedi canım doktorum, ay yok olmaz ben daha gezeceğim dedim tabii ki :)
Canım çok simit istiyor, simit yemeğe gideceğiz. Yok dedi yatıyorsun, akşama kalmaz kucağına alırsın inşallah bebeğini..
Hemen eşime, yazlıktaki babama, kayınvalidemlere derken bütün aileye verdik haberimizi. Daha 2 gün önce düğünde ortalıkta dolanıp duruyordum, inanamadı kimse :)
Çok uzattım, yazmamın sebebi şudur ki fotoğraftaki arkadaştan öte insan oğlunu bıraktı ve hemen yanıma geri geldi. Tam o aralar Poyraz'ı ayakta sallayarak uyutma alışkanlığından vazgeçirmeye çalışıyorlardı, bir de anne sütünden. Çocuk annesine daha da düşmüş, onsuz 1 adım atmıyor ama bu kızcağız gitti oğlunu bıraktı ve akşama kadar yanımda durdu. Sancımın tavan yaptığı anlarda annemle beni sakinleştirmeye çalıştı, ikisi de benden nasibini aldı tabi o ayrı mesele :)
Oğlumun ilk görüntülerini çekti, ilk yıkanmasında yine yanımdaydı (zaten ben yıkayamadım, annemle ikisi halletti sağ olsunlar) 40 uçurmaya onlara gittik, Doruk'un ilk park gezisinde beraberdik..
2011 senesinde de acil geçirmem gereken operasyonda da yanımdaydı. Annenden babandan ayrı şehirde yaşasan da koşup gelen dostların oluyor demek ki. Aynı sene eşimi(o zamanlar erkek arkadaşım) askere uğurlarken ve hemen arkasından canım babaannemi kaybettiğimde de yanımdaydı.
Her zaman da yanımda olmasını isterim..
Çok sevdiğim bir söz vardır "Gerçek arkadaşlar Tanrının bize vermeyi unuttuğu kardeşlerimizdir" diye. İşte tam yerine cuk diye oturur.
Poyraz abisi oğlumu ziyarete gelmiş, meraklı meraklı bakınıyor :)
İlginç bi tesadüftür ki benim yattığım oda 2 yıl önce Buket'in yattığı oda :) Zaten doktorlarımız da aynı, peşindeyim :)))
Bu arada Doruk dün gece çığlık çığlığa uyandı hep, zeytinyağ mı dokundu yoksa akşam yediği 3-4 tane haşlanmış makarna mı bilemedim :( sarıla sarıla uyuduk oğlumla..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder