Nasıl bir ülkede yaşıyoruz, nereye gidiyoruz, sonumuz ne olacak yıllardır bunu anlamadım ve anlayamayacağım da herhalde.. Dün yine canlar yitip gitti.. Yine kaç ailenin evine ateş düştü.. Amaçları sadece çocukları mutlu etmekti oysaki, gülen 15 - 20 tane çocuk görebilmekti ama şimdi arkalarından ağlayan aileleri var..
Evlat büyütmek ne demek son 1 yıldır her gün farklı farklı şekillerde öğreniyorum bunu.. Düştüğünde benim canım ondan çok yanıyor, ağladığında benim içim parçalanıyor..
Bu ana babaların suçu günahı ne ki evlatlarından böyle bir şekilde ayrılmayı hak ettiler? Peki o gençlerin günahı ne? Sağcı, solcu olmaları mı? Yoksa alevi, sünni mi? Bu nasıl bir ayrımdır böyle?? İnsan insandır.. Önce bunu öğretirsin çocuğuna.. İnsan olmayı, hatta olabilmeyi.. Çocuklar öldü diyorsun Türk mü Kürt mü diye soruyorlar.. Çocuk öldü arkadaşım, çocuk. Geleceğimiz öldü.. Aydınlık yarınlarımız öldü!
Kurallara karşı gelirsen ölürsün, ekmek almaya gidersen ölürsün, ağaç kesilmesin dersin ölürsün, çocuk sevindirmeye gidersen ölürsün.. Her iyilik için ölürsün.. Ama sonra derler aleviydi zaten diye.. Sana ne?? Çok açık söylüyorum SANA NE?? İnsan insandır! Kimseyi ayıramazsın, mezhebine göre, diline, dinine, ırkına göre sınıflandıramazsın! Şimdi de yok sağcıydılar yok solcuydular öldüler diyorlar arkalarından.. Bi susun da bi ailelerini düşünün.. Haa düşünecek bir mekanizma varsa tabii.. Onun için de bir organ gerekiyor, kafadaki koca boşlukla olmuyor.
Bizim yarınlarımız gidiyor efendiler.. Canlar gidiyor ve biz sadece bakıyoruz arkalarından..
Ölmek ne garip şey di mi? Hepsi büyük umutlarla gitmişler Suruç'a ama dönenler paramparça.. Zihinlerinde yıllarca silinmeyecek felaket dolu anlar..
İnsan olmayı beceremeyen bizlere mi yazık yoksa orada yitip gidenlere mi..
Sonra bi anda şehit haberi de geldi.. Allah rahmet eylesin.. Bizler için canını veren bir Mehmetçik daha.. Uzun zamandır gelmiyordu şehit haberleri, kesildi sanmıştık(!) barış süreci. Kim bilir kaç eve ateş düştü şu süreçte, seçim zamanıydı, koalisyondu, hükümet kurulacaktı.. Sessiz sedasız kaç şehit verdik, dün herkes Suruç katliamına kilitlenmişken şehit haberimizi araya sıkıştırıverdiler. Filmde nasıldı, şehit olursunuz, 45 saniyeliğine kahraman olursunuz gibi bi replik vardı di mi.. Ah ah..
Canımı canıma zor emanet ederken büyüdüğünde bu vatana emanet etmek ne kadar boş bir düşünce olarak geliyor daha şimdiden.. Çok yazık di mi..
Atalarımız bize bu vatanı emanet etmiş ama bizim getirdiğimiz hale bak. Kardeş kardeşi kesiyor, görüşünü beğenmeyen yolun ortasında adam öldürüyor, durum daha da büyükse vur emri veriliyor Berkin'ler İsmail'ler gidiyor..
Sonra bi canlı bomba geliyor ve yarınlarımızı alıp götürüyor..
Söyleyecek çok şey var da bazen söyleyemiyorsun da.. Katilini tanıyor muyum çocuk? Yaşayamadığın günleri sana yaşama şansı verebilecek miyim?
Belki bir gün güzel yarınlara uyanırız. Belki hayat bayram olur gerçekten..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder